«تیتر یک» امروزت چیست؟

توی نشریه‌ها اغلب سردبیر، با دبیرهای سرویس‌های مختلف آخر وقت می‌نشیند پشت میز مذاکره تا «تیتر یک» نشریه را انتخاب کنند. تیتر یک اصطلاحی است بین روزنامه‌نگاران. هر روزنامه‌نگار یا خبرنگار، در پی این است که خبرش تیتر یک روزنامه شود و اگر خوش‌شانس باشد تیراژ روزنامه با خبر او شکسته شود! هر چه عمق حادثه، فاجعه یا رویداد بیشتر باشد و عده بیشتری از شنیدن آن تحت تاثیر قرار بگیرند خبر اولویت بیشتری برای تیتر یک شدن پیدا می‌کند.
اگر زندگی هر آدم را یک روزنامه در نظر بگیریم، آن وقت تیتر یک‌های متفاوتی را می‌توان برایش برشمرد! تیتر یک زندگی بعضی‌ آدم‌ها از این دسته است: «ازدواج کردم»، «در آزمون دانشگاه قبول شدم»، «خانه خریدم»، «به زودی اتومبیلم را ارتقاء می‌دهم»، «همسرم را دوست دارم»، «امروز روز من است»، «فلانی دوست خوبی برایم است» ، «فلانی خیلی مهربان است» و... بعضی‌ها هم تیتر یک‌های این شکلی دارند: «چرا حقوق همکارم از من بیشتر است»، «درس‌های دانشگاه خیلی سخت است»، «کاش حقوقم بیشتر بود»، «چرا تا امروز ازدواج نکرده‌ام»، «چه قدر همسرم بهانه‌گیر است»، «چرا مستاجرم؟»، «کاش خانه‌ای در بالای شهر داشتم»، «با این مدیر بداخلاق چطور تا کنم؟» و ...
از طرفی خبرهای خوب و بد نیز بسته به نوع روایتشان بین‌ آدم‌ها گل می‌‌کنند. بعضی آدم‌ها حتی خبرهای بد را طوری روایت می‌کنند که خیلی هم بد به نظر نمی‌آید، اما برخی این قابلیت را دارند که از یک خبر خیلی خوب و عالی، یک فاجعه بسازند!
بیشتر آدم‌ها تیتر یک‌شان را بلند بلند نمی‌خوانند؛ اما می‌توان از روی عمل و عکس‌العملشان تیتر یک روزشان را خواند و شناختی کلی از آن‌ها پیدا کرد. یک روزنامه می‌تواند به باورها جهت و مسیر دهد؛ آدم‌ها هم می‌توانند دیدگاه دیگران را نسبت به خود یا اطرافیانشان تغییر دهند و با کارها، کلمات و باورهایشان، جلوه‌ای متفاوت از خود یا آدم‌های اطرافشان را نمایش دهند.