رازت را محكم بچسب

انگار كه به سگی ولگرد قلاده زده‌ای و او را همه جا دنبال خود می‌كشی. نگهداشتنش سخت است. سگ پارس می‌كند و می‌خواهد خود را از قلاده آزاد كند. اما نمی‌تواند. گاهی او تو را می‌كشد و گاهی تو او را. مدتها با هم راه می‌روید و سگ از روی ناچاری آرام می‌گیرد.  
تو به خیال اینكه سگ اهلی شده، قلاده را باز كرده‌ای. سگ اول دور و برش را نگاه می‌كند. بعد تو را. اما سگ اهلی نشده. فرار می‌كند. تو هم دیگر نمی‌توانی جلویش را بگیری، نه تنها نمی‌توانی مهارش كنی كه هر از گاهی هم برمی‌گردد و به تو حمله می‌كند. این بار تویی كه باید فرار كنی تا در امان بمانی.
نگه داشتن رازی كه در دل داری سخت است. می‌خواهد فرار كند، با خودت كلنجار می‌روی. اما باید با قلاده محكم نگه‌اش داری. مبادا اعتماد كنی و رهایش كنی. كافی است آزادش كنی، دیگر مهارش از دستت رفته و از حرف و رفتار دیگران نمی‌توانی در امان باشی و همیشه نگران حمله.
شاید باورت نشود.اگر باورت نمی‌شود و می‌خواهی خودت امتحان كنی، پیشنهاد می‌كنم با یك سگ امتحان كنی نه با رازت. ضربه‌ای كه از آزاد كردن یك سگ ولگرد می‌خوری بسیار كمتر  و قابل‌تحمل‌تر از ضربه‌ای است که از راز رها شده می‌خوری.