آدم‌هایی که همیشه شاکی هستند

آدم‌های همیشه شاکی نمی‌خواهند قبول کنند که اشتباه می‌کنند. آنها قادر به تحمل عیب و نقص نیستند. حال چه نقص در خودشان و چه در دیگران باشد. مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد و اسلحه دست چه کسی پیدا شده است؛ از نظر آدم همیشه شاکی در ماجرای پیش آمده او هیچ تقصیری ندارد.
آدمهای همیشه شاکی نمی‌توانند بپذیرند که انسان بودن گاهی به معنای اشتباه کردن است. گویا آنها نمی‌توانند این دیدگاه را بپذیرند که «ببخش، یاد بگیر و ادامه بده.» نمی‌توانند بپذیرند  شاید فکر خودشان اشتباه باشد و بنابراین همیشه انگشت ملامت را به سمت دیگران می‌گیرند. همیشه شاکی‌ها هم مانند گردن کلفت‌ها بیشتر از همه به کسانی آسیب می‌رسانند که نسبت به بقیه شکننده‌تر هستند.
اگر آدم همیشه شاکی زیر دست یا همکارتان است، شاید هرگز نتوانید او را متقاعد کنید که شکست یا اشتباهش را بپذیرد. در عوض با اتخاذ سیاست مسوولیت مشترک، بر او پیش دستی کنید. سعی کنید خودتان یک الگوی خوب باشید. وقتی اشتباهی می‌کنید مسئولیت خود را به گردن بگیرید و سرزنش‌ها را بپذیرید.
با یک حرکت حساب شده فرد شاکی را در گروهی که افرادش از نظر روحی به هم شبیه هستند قرار دهید. کار گروهی مستلزم این است که همه افراد خود را در برنامه ریزی و اجرای پروژه و مشکلات کار مسوول بدانند. وقتی کار گروهی باشد آدم همیشه شاکی مانند بقیه همکارانش باید پاسخگو باشد.