کتاب‌های جهان مرا می‌خورند
می‌خواهم زود برسم به صفحه‌ی آخر کتابی که دستم است و بروم سراغ کتاب بعدی. کاش اصلاً آن یکی کتاب را شروع کرده بودم.
تاریخ انتشار:
397 نفر این یادداشت را خوانده‌اند
1 نفر این یادداشت را دوست داشته‌اند
هر چقدر هم کتاب بخوانی، هنوز یک‌عالمه کتاب نخوانده هست که تو حتی اسمشان را هم نشنیده‌ای. حالا اگر خیلی نگران کتاب‌های هنوزنخوانده‌ات باشی، از خواندن همین کتابی که دستت گرفته‌ای هم لذت نمی‌بری. دلت می‌خواهد زود برسی به صفحه‌ی آخر و کتاب را ببندی و بروی سراغ کتاب بعدی ــ کتابی که خیلی‌ها قبل از تو آن را خوانده‌اند و تو که هنوز نخوانده‌ای لابد خیلی وقت از دست داده‌ای و کاش اصلاً قبل از این کتابی که الان دستت است، آن یکی را خوانده بودی.
روزی اگر یکی از این کتاب‌های دویست ـ سیصد صفحه‌ای را هم بخوانی، هفته‌ای فقط می‌شود هفت تا کتاب. تازه هفت تا کتاب کوچک دویست ـ سیصد صفحه‌ای، و این اصلاً قابل مقایسه با آمار انتشار کتاب‌های خواندنی جهان نیست. با این حساب عملاً نمی‌شود حتی تمام کتاب‌های منتشرشده را ورق زد.
اگر مطالعه برای تو فقط در خواندن کتاب‌های متعدد معنی شود، تو هیچ وقت کتابخوان خوبی نمی‌شوی. نه به هدفت می‌رسی و نه در طول راه، از مسیر حظ می‌بری و استفاده می‌کنی. دست آخر هم، تو می‌مانی و یک‌عالمه کتاب ندیده و نخوانده و هدفی که به آن نرسیده‌ای و یک سؤال که: بهتر نبود از همان اول، برای خواندن همه‌ی همه‌ی کتاب‌ها نقشه نمی‌کشیدم و قانع می‌شدم به همان تعدادی که در توانم هست و این همه بابت نخواندن باقی کتاب‌ها حرص نمی‌خوردم؟
حالا کتاب خواندن نه؛ تو بگو هر کار دیگری.
