بهترین نویسنده کیست؟
کمیاب ترین نویسندگان فقط به این دلیل می نویسند که به قدر کافی اندیشه کرده اند.
تاریخ انتشار:
821 نفر این یادداشت را خواندهاند
2 نفر این یادداشت را دوست داشتهاند
نویسنده ها سه دسته اند:
۱) دسته ی نخست کسانی هستند که بدون تفکر به نوشتن می پردازند. از محفوظاتشان می نویسند، از خاطرات و یا حتی بی رودربایستی از روی کتب دیگران. شمار زیادی از نویسندگان جزء این دسته اند.
۲) دسته ی دوم کسانی که تنها به هنگام نوشتن می اندیشند. صرفاً به خاطر نوشتن فکر می کنند و تعدادشان هم کم نیست.
۳) در دسته ی آخر سر و کله ی آن نویسندگانی پیدا می شود که پیش از دست به قلم بردن به تفکر می پردازند. فقط به این دلیل می نویسند که به قدر کافی اندیشه کرده اند. منتها انگشت شماراند نویسندگانی از این دست.
آن نویسندگان دسته ی دوم، آنها که تا لحظه ی دست به قلم بردن اندیشیدن را خوش نمی دارند نخجیرگری را می مانند که الابختی و «باری به هر جهت» از خانه بیرون می زند و احتمالش خیلی کم است که چیز دندان گیری به خانه بیاورد. اما نویسندگی نویسنده ای از دسته سوم، همچون شکاری تمام عیار است. یکی از آن شکارهای اشرافی که صیدها را از پیش آماده می کنند و به یکباره تعداد زیادی از آنها را در محدوده ی گریزناپذیر شکارگاه رها می کنند. در نهایت شکارچی کاری نباید بکند مگر هدف گیری و آتش. یعنی پیاده کردن اندیشه هاش بر روی کاغذ. این آن شکاری است که تحفه ای به دست می دهد.
آن نویسندگان دسته ی دوم، آنها که تا لحظه ی دست به قلم بردن اندیشیدن را خوش نمی دارند نخجیرگری را می مانند که الابختی و «باری به هر جهت» از خانه بیرون می زند و احتمالش خیلی کم است که چیز دندان گیری به خانه بیاورد. اما نویسندگی نویسنده ای از دسته سوم، همچون شکاری تمام عیار است. یکی از آن شکارهای اشرافی که صیدها را از پیش آماده می کنند و به یکباره تعداد زیادی از آنها را در محدوده ی گریزناپذیر شکارگاه رها می کنند. در نهایت شکارچی کاری نباید بکند مگر هدف گیری و آتش. یعنی پیاده کردن اندیشه هاش بر روی کاغذ. این آن شکاری است که تحفه ای به دست می دهد.
هرچند عده ی نویسندگانی که پیش از نوشتن واقعاً و مصرانه به غور و تامل می پردازند اندک است، نهایتاً فقط تعداد معدودی از ایشان بی واسطه به خود موضوع می اندیشند. منظورم این است که بقیه پیرامون کتابهای نوشته شده و اقوال و افکار دیگران درباره ی موضوع مورد نظر به تفکر می پردازند و از این جهت هیچگاه مبتکر نیستند و همواره زیر نفوذ و سیطره آنها باقی خواهند ماند. در عوض آن چه که گروه اول نویسندگان اندیشمند را تحریک به تفکر می کند خود موضوع است. تنها در میان ایشان می توانیم نویسندگانی را بیابیم که نامشان جاودان خواهد شد.