به اشیاء حرمت بگذارید
دید منفعت طلبانه نسبت به جهان را کنار بگذاریم و با احساس حرمت به آن نزدیک شویم.
تاریخ انتشار:
500 نفر این یادداشت را خوانده‌اند
1 نفر این یادداشت را دوست داشته‌اند
انسان در گذشته دارای جسم و روحی سالم بود، ولی امروز ضعیف و ناتوان است؛ زیرا آنچنان غرق کار است که فرصت پر کردن خلاء هستی‌اش را ندارد. راه رهایی از این اوضاع این است که دید منفعت طلبانه نسبت به جهان را کنار بگذاریم و با اشیاء و اتفاقات و پیرامون خود مانند موجودی رازآمیز برخورد کنیم و با احساس حرمت به آنها نزدیک شویم و حتی به‌شان عشق بورزیم و به آنها روح دهیم؛ اگر این اتفاق بیافتد خواهید دید که داشته‌های شما می‌درخشند و باعث آرامش شما می‌شوند.
اگر ما این پرتو روحی را خاموش کنیم، جهان به یک قطعه سطحی قابل محاسبه تبدیل می‌شود. از همین رو تنها از طریق احساس حرمت به اشیا و داشته‌هاست که می‌توان به عمق آنها راه یافت. چراکه در ورای چهره محسوس اشیا، ارزش‌هایی نامریی نهفته است و فقط از طریق احساس حرمت نسبت به این ارزش‌های نامریی است که درون اشیا برای انسان گشوده می‌شود. اگر در کسی این احساس نسبت به اشیا وجود نداشته باشد یا به طور مصنوعی آن را کنار گذاشته باشد، جهان ارزش‌ها بر روی او بسته و دنیایی که در آن زندگی می‌کند، خالی و بدون توسعه رها خواهد شد.
ثروت جهان، ثروت پایان ناپذیر است. نه تنها ثروت‌های مادی که هنوز از آنها بی‌اطلاعیم، بلکه حتی همین داشته‌هایمان هم بی نهایت هستند؛ زیرا می‌توانند هر بار از نو درباره خود سخن بگویند. تنها اگر با قلبی پاک و سرشار از احساس حرمت با آنها روبرو شویم.
اگر ما این پرتو روحی را خاموش کنیم، جهان به یک قطعه سطحی قابل محاسبه تبدیل می‌شود. از همین رو تنها از طریق احساس حرمت به اشیا و داشته‌هاست که می‌توان به عمق آنها راه یافت. چراکه در ورای چهره محسوس اشیا، ارزش‌هایی نامریی نهفته است و فقط از طریق احساس حرمت نسبت به این ارزش‌های نامریی است که درون اشیا برای انسان گشوده می‌شود. اگر در کسی این احساس نسبت به اشیا وجود نداشته باشد یا به طور مصنوعی آن را کنار گذاشته باشد، جهان ارزش‌ها بر روی او بسته و دنیایی که در آن زندگی می‌کند، خالی و بدون توسعه رها خواهد شد.
ثروت جهان، ثروت پایان ناپذیر است. نه تنها ثروت‌های مادی که هنوز از آنها بی‌اطلاعیم، بلکه حتی همین داشته‌هایمان هم بی نهایت هستند؛ زیرا می‌توانند هر بار از نو درباره خود سخن بگویند. تنها اگر با قلبی پاک و سرشار از احساس حرمت با آنها روبرو شویم.
