جلب توجه خداوند...

دعا خواستن است؛ خواهش است، از خدا خواستن است. مغز و مرواریدی که در صدف پرستش است همانا دعاست.
هر کس که بیشتر احساس نیاز به خداوند داشته باشد، بیشتر دعا می کند و به خداوند نزدیک‌تر است. و کیست که در هر نفس به خداوند نیاز نداشته باشد؟ دعا جلب توجه خداوند است و کسی که دعا نمی‌کند گویی خدا او را فراموش کرده است. دعا در بعضی زمان‌ها و مکان‌ها سبک‌تر به پرواز در می‌آید در سحرگاهان هنگام بارش باران در زیارتگاهها؛ آنجا که دوستان خدا را، خاک در آغوش گرفته است.
در هنگام دعا باید یقین داشته باشیم که خداوند دعای ما را مستجاب می‌کند. دعا باید از ژرفای جان و با تمام وجود باشد. تکرار و پافشاری در دعا، و ناامید نشدن شرط دیگر است. و آخر این که آن که دعا می‌کند به توفیقی دست یافته است که بالاتر از آن نیست؛ و آن هم‌سخنی با خداوند است.