دکمه برگشت به تنظیمات اولیه زندگی

زیاد دیده‌ایم که آدم‌هایی که گذشته خوبی داشته‌اند همیشه از آن صحبت می‌کنند و حتی افسوسش را می‌خورند. بعضی‌ها در گذشته ثروتمند بوده‌اند و از آنجا که رفته رفته وضعیت اقتصادی‌شان نامساعد شده، همیشه از گذشته به نیکی یاد می‌کنند و افسوس موقعیت مالی خوبشان را می‌خورند. بعضی‌ها دوره کودکی و نوجوانی خود را به علتی خاص مثلا به خاطر صفا و صمیمیتی که زندگی و آدم های آن دوره داشته اند، گذشته می‌دانند و آرزویش را دارند.
هر انسانی یک سری آرزوهای دست نیافتنی دارد که خودش هم می‌داند که نمی‌تواند به آنها دست پیدا کند اما آنها را به عنوان یک رویا می‌پسندد و از فکر کردن به رویاها لذت می‌برد. یکی از این آرزوها بازگشت به گذشته است. بارها دیده‌ایم این رویا باعث نگارش داستان‌ها و ساخت فیلم‌های متعددی شده و تخیل‌هایی مثل ماشین زمان هم از همین آرزوها نشات گرفته‌اند. دوست داشته‌ایم که مثل بعضی از وسایل دیجیتال در زندگی ما هم گزینه «برگشت به تنظیمات اولیه» وجود می‌داشت و هروقت می‌خواستیم می‌توانستیم همه چیز را به حال اول بازگردانیم.
بدیهی است که گذشته، گذشته است و بازگشت آن به همان شکل و سیاق، فقط یک رویاست. اما همه ما یک فرصت دیگر داریم و آن آینده است. اگر گذشته‌مان گذشته خوبی بوده چرا سعی نمی‌کنیم آینده‌مان را به همان شکل بسازیم؟ مثلا اگر صفا و صمیمیت سابق در زندگی‌مان وجود داشته و این دلیل خوشامد ما از گذشته‌مان است، می‌توانیم در آینده هم این دو فاکتور را به زندگی‌مان داخل کنیم تا درست مثل گذشته و چه بسا بیشتر از آن لذت ببریم. شاید نتوان به گذشته برگشت اما می‌توان آینده را مثل آن خوب ساخت. باید دید گذشته خوب ما ریشه در چه چیز داشته و به جای غبطه خوردن به آن و آرزو کردنش، همان ویژگی و شاخصه را به آینده مان تزریق کنیم.
یادمان باشد که گذشته ما هم زمانی برای خودش آینده‌ای بوده است!