يك قدم هم يك قدم است

تو فقط يك قدم بردار و نگو اين يك قدم كه درد دوا نمی‌كند. همين يك قدم بهتر از اين است كه پا روی پايت بيندازی و از روی صندليت حركت نكنی!
وقتي يكي از دوستانمان مراسمی را برگزار می‌كند مثل عروسی يا عزاداری گاهی فكر می‌كنيم ما كه كاری از دستمان بر نمی‌آيد، بی‌جهت باعث دردسرشان می‌شويم، به همين خاطر كنار می‌كشيم و می‌نشينيم خانه تا وقت شام شود و بعد برویم.
اما خيلی اوقات كه اين مساله برای خودمان پيش آمده، لذت برده‌ايم از حضور دوستانمان نه فقط برای دلگرمی. برای يك ماشين اضافه‌تر برای رساندن كسی به جايی يا يك نفر بيشتر برای تحويل گرفتن ميوه وشيرينی و حلوا و خرما، یک نفر بیشتر برای خريد لوازمی كه فراموش شده بود، يك دوست بيشتر برای پذيرايي، يا جمع‌آوری يا هرچه كه فكرش را بكنيد. فقط يك قدم برايمان بردارند انگار كه هزاران هزار كمك داشته‌ايم. بودنشان از نبودنشان خيلی بهتر است.
اگر ما هم چنين نگاهي پيدا كنيم همين می‌تواند تمرينی باشد برای كمك به ديگران، به غريبه‌ترها. به هزاران فرد مستمند، به هزاران كودك بی‌بضاعت در بيمارستان‌ها، به هزاران بچه مدرسه نرفته، ‌به بچه‌هاي كار و .... .
 و ديگر لازم نيست كنار بنشينيم و بگوييم ما كه نمی‌توانيم مدرسه بسازيم، ما كه نمی‌توانيم بيمارستان بسازيم، ما كه نمی‌توانيم بچه‌ها را از خيابان‌ها جمع كنيم و ... . قطعا نمی‌توانيم اما كمكمان هرچند كوچك از كمك نكردنمان كه بهتر است.
يك قدم هم يك قدم است. تو برای كمك به ديگران يك قدم بردار.