خودشیفته ها را بشناسیم

اختلال شخصیت «خودشیفته» نام خود را از نارسیس(narcissus) می‌گیرد که در افسانه‌های یونان، جوان زیبایی بود که عاشق تصویر خودش شد. در این نوع اختلال، شخص احساس خودبزرگ بینی، اهمیت بسیار داشتن و به نوعی بی‌نظیر بودن می‌کند. او در خود احساس شایسته و مستحق بودن دارد و نیازمند تحسین و ستایش دیگران است. چنین فردی به دیگران حسادت می‌ورزد  و انتظار دارد کسی برتر و بالاتر از خودش نباشد. او فاقد حس همدلی با دیگران است و برای رسیدن به اهداف و مقاصد خود، آمادگی سواستفاده از دیگران را دارد.
از آنجا که خود را فردی خاص و منحصر به فرد می‌داند، تحمل شنیدن انتقاد را ندارد و با شنیدن هرگونه انتقاد یا به شدت عصبانی می‌شود یا نسبت به آن کاملا بی‌تفاوت می‌ماند. این قبیل افراد روی راه و روش خود تکیه می‌کنند، اغلب جاه‌طلب هستند و آرزوی شهرت و قدرت دارند. اما در عین حال با رعایت نکردن اصول رفتاری و داشتن روابط شکننده، باعث ناراحتی دیگران می‌شوند و خودشان نیز افرادی شکننده هستند و مستعد غم و افسردگی.
در نظر دیگران چنین افرادی خودخواه، خودشیفته، بی‌احساس، بی‌تحمل و کنترل کننده دیگران هستند و اگر حس کنند که مسخره می‌شوند و مورد انتقاد قرار می‌گیرند، به شدت به خشم می‌آیند و در صدد تلافی بر می‌آیند. چنین خشم و عصبانیت خودشیفته‌ای، پیامدهایی ناخوشایند را برای اطرافیان به دنبال دارد.