شوخی، چاقوی جراحی یا چاقوی آدمکشی
بعضی ویروسها که میافتند به آدم، به جای اینکه جسمشان را بیمار کند، روحشان را مریض میکند. مثل ویروس آزار و اذیت. آنوقت است که اگر شوخی هم کنی، بیمارگونه است. سالم نیست. تفریحش هم میشود ناسالم. برای اینکه آنتی ویروس (ضد ویروس) آن را پیدا کنیم، باید راه و روش تفریح سالم را پیدا کنیم. راستی شوخی خوب و تفریح سالم باید چگونه باشند؟
ویژگیهای شوخی و تفریح سالم:
حق باشد: هر چیزی حقش خوب است. شوخی اگر ناحق باشد در آن حتما حقی هم زیر پا گذاشته می شود و یا حقوق دیگران در آن ضایع میشود.
گناه نشود: مثلا غیبت نشود، به کسی تهمت زده نشود، قمار نشود، دروغ گفته نشود، کسی مسخره نشود، ناسزایی گفته نشود، موسیقی ناجوری در آن پخش نشود حتی برای شوخی و تفریح. خلاصه شوخی شوخی گناه نکنیم.
دل را نزند: شوخی و سرگرمی باید باعث انبساط خاطر شود. یعنی چه؟ یعنی اینکه وقتی شوخی میکنی باید حس کنی که سبکتر شدهای و بهتر میتوانی بقیه کارهایی را که میخواهی انجام دهی. اگر قرار باشد شوخی خودت یا دیگری را ناراحت کند و یا کسل کند که اصلا به درد نمیخورد. گاهی وقتها از بس شوخی میکنی دلت به هم می خورد. به قول معروف:«آخر هر خندهای، گریهای هم هست»
با هم بخندیم، به هم نخندیم: اگر همه با هم بخندند بهتر است تا آنکه چند نفر بخندند و چند نفر از خنده آنها برنجند. به قول شاعر:«دل شکستن هنر نمیباشد» دل آدمی بلور است. اگر تقهای بزنیاش، ممکن است بشکند. بلور و چینی بند زده هم هیچ وقت همان اولی نمیشود.