چطور عصبانی نشویم؟

خشم برعکس آنچه همیشه تصور می‌کنیم جزو احساسات حقیقی انسان است که نبودنش مضر و آسیب‌رسان است. اما خشم را باید کنترل کرد. غیر واقعی است اگر تصور کنیم کسانی هستند که هرگز خشمگین و یا عصبانی نمی‌شوند بلکه برخی از افراد آموخته‌اند که چه‌طور خشم‌شان را مهار کنند و آن را به پرخاشگری و رفتاری آسیب‌رسان نرسانند.  
می‌گویند پادشاهی برای فتح سرزمینی تازه با سپاهیانش راهی رزم شد. رودی گل‌آلود و پرآب در مسیر عبور آنها بود. پادشاه به درخواست همراهانش برای صبر کردن تا زمان آرام‌گرفتن آب اعتنایی نکرد و هنگام عبور واژگون شد. سپاهیان او را نجات دادند و اسب نازنینش که همراه همیشه‌اش در فتوحاتش بود، غرق شد. پادشاه ِ عصبانی، مدام می‌گفت: رود اسبم را غرق کرد کاری می‌کنم تا زنی با پای برهنه از این رود بگذرد.
القصه، سپاه آماده فتح، رود را به ده‌ها شاخه تقسیم و آب را مغلوب  کردند، دست‌آخر هم خسته و ناتوان در جنگ شکست خوردند.
اغلب؛ درست‌تر این است که بگویم همیشه پرخاشگری به شکست می‌انجامد ولو اینکه حق با فرد پرخاشگر باشد. پس برای اینکه مهار خشم‌تان را در دست بگیرید بهتر است بدانید که:
-    رفتار افراد است که ما را آزار داده ، نه خود فرد. پس در پی آسیب‌زدن به آنها و تلافی نباشید.
-    شاید عصبانی باشید اما الزامی نیست که پرخاشگری کنید.
-    ما مسئول رفتارمان هستیم- هرگز کسی مسئولیت رفتار بد ما را به عهده کسی که ما را عصبانی نکرده نمی‌گذارد.
-    با آرامش به نتیجه مطلوب‌تری می‌رسیم. فقط کافی است که حتی اگر شده چند ثانیه تأمل کنیم.
-    همیشه و همواره انتخاب با ماست؛ پرخاشگری خیلی هم غیر ارادی نیست.